Share
Inmiddels zijn bijna alle zorgverleners in Nederland gevaccineerd. Dat is een goed teken, maar helaas neemt het ziekteverzuim in de zorg nog steeds toe. De druk op de zorgverlening is al meer dan een jaar zeer hoog en bereikte zelfs een kritisch peil. Het verder vaccineren van de Nederlandse bevolking zou deze druk moeten verminderen, maar wat met de gevolgen van de afgelopen maanden in de zorgsector? Het is dan ook nooit zo belangrijk geweest om stil te staan bij het fysieke én mentale welzijn in Healthcare. Versoepelingen zijn volop aan de gang, maar het gevoel van een normaler leven en vooral van ‘veilig te zijn’ zal waarschijnlijk nog even op zich laten wachten.
COVID-19 heeft een grote invloed gehad op het maatschappelijk, sociaal en privéleven. Het was zwaar voor iedereen, ook voor mensen die niet in de zorg werkten of van dichtbij meemaakten welke schade het virus kan veroorzaken. De noodkreet om alle maatregelen te versoepelen, het gevoel van isolatie na een jaar thuisblijven en contacten beperken, het verlangen naar een normaal bestaan, namen de voorbije maanden dan ook fors toe.
Maar wat met de zorgverleners? Wat doen die vreselijke ervaringen op de COVID-afdelingen nu precies met de mensen in de frontlinie? De onmacht over de ontevredenheid van de bevolking, de opinie van de media en ook het pijnlijke besef dat de krachtige woorden ‘onze helden van de zorg’ slechts van korte duur waren.
Het toenemende ziekteverzuim, het aantal zorgverleners met een burn-out en de angst voor besmetting zijn belangrijke aandachtspunten. Zorgverleners praten onderling wel met elkaar en geven elkaar steun wanneer het nodig is. Het luchten van onzekerheden, het delen van ervaringen en de mogelijkheid tot een uitlaatklep zijn immers essentieel om niet overwerkt te raken.
Bijna een op vijf nationale verenigingen van verpleegkundigen meldt bijvoorbeeld een toenemend aantal verpleegkundigen dat uit de sector stapt wegens een te grote werkdruk mede dankzij de pandemie. Een extra factor is het onbegrip dat vanuit hun omgeving komt. De grootste vijand van het mentale welzijn in de zorg is dan ook frustratie.
Als het ziekteverzuim zo hoog blijft binnen de Nederlandse zorgsector, zijn de consequenties op zowel korte als langere termijn enorm. Frustratie leidt immers tot nadenken over de toekomst. Wil ik nog in de zorg blijven werken? Waarom werk ik eigenlijk nog in de zorg? Krijg ik wel waardering? Daardoor verliezen we in Nederland mogelijk nog meer zorgverleners wat zorgwekkend is gezien het reeds nijpend personeelstekort in Healthcare.
Wenst u meer te weten te komen over de problematieken en mogelijke oplossingen in Healthcare? Houdt dan zeker #RethinkHealthcare in het oog voor meer interessante blogs. Natuurlijk horen we ook graag uw visie met betrekking tot de gevolgen van COVID-19 op het welzijn in de Healthcare.
Deel uw mening of ervaringen op bovenstaand LinkedIn-platform.